Τα μέλη της Λέσχης μας διάβασαν την Αγριλιά και Η Ελένη και το τέρας της κ. Ζοέλ Λοπινό.
H ΑΓΡΙΛΙΑ
Πρόκειται για μία αληθινή ιστορία, την ιστορία της γιαγιάς της συγγραφέα, της Καλλιόπης Κανιαδάκη, μιας κρητικοπούλας από τα Σφακιά, η οποία στα 16 της και με ένα νεογέννητο παιδί στην αγκαλιά, δε δίστασε να αναζητήσει τον άντρα της που έψαχνε ένα καλύτερο μέλλον στη Γαλλία, μακριά από τη φτώχεια, τη μιζέρια και την πείνα της Ελλάδας. Η Καλλιόπη θα συναντήσει τη φτώχεια, τόσο στην πατρίδα όσο και στα ξένα, τη μοναξιά, το ρατσισμό, την προδοσία, αλλά θα βιώσει τον έρωτα, θα γεννήσει οκτώ παιδιά και θα χάσει άλλα δυο. Μέσα σ'όλες αυτές τις δυσκολίες και τον πόνο, αυτό που την κρατάει όρθια είναι η αξιοπρέπεια και η κρητική περηφάνια με την οποία γαλουχήθηκε από την παιδική της ηλικία.
Η ΕΛΕΝΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΡΑΣ
Ποιο είναι άραγε το τέρας; Όσο προχωρά το βιβλίο ο αναγνώστης αλλάζει συνεχώς γνώμη και το τέρας πρόσωπα. Είναι η Καλλιόπη που μέσα από τον τρομερό της αγώνα σημάδεψε άθελα τη ζωή της Ελένης; Είναι ο άντρας της, τα παιδιά της και όλοι όσοι ‘φρενάρουν’ την εξέλιξη στο δρόμο της; Είναι η κατάθλιψη που την κυνηγά σε όλη της τη ζωή; Είναι η ίδια η Ελένη και το θηρίο που κρύβει μέσα της;
Πω,πω, η Ελένη! Άγρια, δύσκολη, φοβερή, στρίγγλα μάνα, φρικτή και παράλληλα δυναμική, ευχάριστη, γελαστή, δημοφιλής φίλη, σύντροφος, ερωμένη. Ένας άνθρωπος με διπλή υπόσταση, με δυο προσωπικότητες. Αυτήν που βγάζει στα παιδιά της και την άλλη που βγάζει σε όλους τους άλλους. Έχει και άλλη μία, πιο δειλή και φοβισμένη που βγάζει στην οικογένεια της. Ένα άτομο που θέλεις ώρες ώρες να βρίσεις και να χτυπήσεις ακόμα και άλλες να το αγαπήσεις και να το χαϊδέψεις. Ένα άτομο βουτηγμένο στη μανιοκατάθλιψη, στη μιζέρια και ταυτόχρονα στο μεγαλείο της ψυχής του. Ένα μυαλό πεθαμένο και ζωντανό. Μια γυναίκα άρρωστη και υγιής. Εκείνο βέβαια που μένει, είναι το μαύρο της κομμάτι, τα άσχημα και το κακό που έκανε στα παιδιά της. Δεν ξέρω αν τη μισώ, αν τη συμπαθώ ή αν τη λυπάμαι. Δεν ξέρω τι την έκανε έτσι. Η σκληρή Καλλιόπη, τα γονίδια του ‘φοβερού’ Νικόλα, η φτώχια και η κακοπέραση, ένας συνδυασμός όλων; Δεν ξέρω. Άνθρωποι πραγματικά για ατελείωτη μελέτη και ανάλυση.
Ρούλα Σκαράκη (μέλος)
Η ανάγνωση των μυθιστορημάτων δημιούργησε ερωτήματα, αμφιβολίες, συναισθήματα σε όλα τα μέλη. Έτσι προσκάλεσαν τη συγγραφέα στο ζεστό και φιλόξενο χώρο του 13ου Δ.Σ. Χανίων την Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2015 ώρα 18.15 κι εκείνη ανταποκρίθηκε με πραγματική χαρά και γνήσιο ενδιαφέρον. Την περιμένουμε με αγωνία.
H ΑΓΡΙΛΙΑ
Πρόκειται για μία αληθινή ιστορία, την ιστορία της γιαγιάς της συγγραφέα, της Καλλιόπης Κανιαδάκη, μιας κρητικοπούλας από τα Σφακιά, η οποία στα 16 της και με ένα νεογέννητο παιδί στην αγκαλιά, δε δίστασε να αναζητήσει τον άντρα της που έψαχνε ένα καλύτερο μέλλον στη Γαλλία, μακριά από τη φτώχεια, τη μιζέρια και την πείνα της Ελλάδας. Η Καλλιόπη θα συναντήσει τη φτώχεια, τόσο στην πατρίδα όσο και στα ξένα, τη μοναξιά, το ρατσισμό, την προδοσία, αλλά θα βιώσει τον έρωτα, θα γεννήσει οκτώ παιδιά και θα χάσει άλλα δυο. Μέσα σ'όλες αυτές τις δυσκολίες και τον πόνο, αυτό που την κρατάει όρθια είναι η αξιοπρέπεια και η κρητική περηφάνια με την οποία γαλουχήθηκε από την παιδική της ηλικία.
Η ΕΛΕΝΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΡΑΣ
Ποιο είναι άραγε το τέρας; Όσο προχωρά το βιβλίο ο αναγνώστης αλλάζει συνεχώς γνώμη και το τέρας πρόσωπα. Είναι η Καλλιόπη που μέσα από τον τρομερό της αγώνα σημάδεψε άθελα τη ζωή της Ελένης; Είναι ο άντρας της, τα παιδιά της και όλοι όσοι ‘φρενάρουν’ την εξέλιξη στο δρόμο της; Είναι η κατάθλιψη που την κυνηγά σε όλη της τη ζωή; Είναι η ίδια η Ελένη και το θηρίο που κρύβει μέσα της;
Πω,πω, η Ελένη! Άγρια, δύσκολη, φοβερή, στρίγγλα μάνα, φρικτή και παράλληλα δυναμική, ευχάριστη, γελαστή, δημοφιλής φίλη, σύντροφος, ερωμένη. Ένας άνθρωπος με διπλή υπόσταση, με δυο προσωπικότητες. Αυτήν που βγάζει στα παιδιά της και την άλλη που βγάζει σε όλους τους άλλους. Έχει και άλλη μία, πιο δειλή και φοβισμένη που βγάζει στην οικογένεια της. Ένα άτομο που θέλεις ώρες ώρες να βρίσεις και να χτυπήσεις ακόμα και άλλες να το αγαπήσεις και να το χαϊδέψεις. Ένα άτομο βουτηγμένο στη μανιοκατάθλιψη, στη μιζέρια και ταυτόχρονα στο μεγαλείο της ψυχής του. Ένα μυαλό πεθαμένο και ζωντανό. Μια γυναίκα άρρωστη και υγιής. Εκείνο βέβαια που μένει, είναι το μαύρο της κομμάτι, τα άσχημα και το κακό που έκανε στα παιδιά της. Δεν ξέρω αν τη μισώ, αν τη συμπαθώ ή αν τη λυπάμαι. Δεν ξέρω τι την έκανε έτσι. Η σκληρή Καλλιόπη, τα γονίδια του ‘φοβερού’ Νικόλα, η φτώχια και η κακοπέραση, ένας συνδυασμός όλων; Δεν ξέρω. Άνθρωποι πραγματικά για ατελείωτη μελέτη και ανάλυση.
Ρούλα Σκαράκη (μέλος)
Η ανάγνωση των μυθιστορημάτων δημιούργησε ερωτήματα, αμφιβολίες, συναισθήματα σε όλα τα μέλη. Έτσι προσκάλεσαν τη συγγραφέα στο ζεστό και φιλόξενο χώρο του 13ου Δ.Σ. Χανίων την Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2015 ώρα 18.15 κι εκείνη ανταποκρίθηκε με πραγματική χαρά και γνήσιο ενδιαφέρον. Την περιμένουμε με αγωνία.